Ιστορία Κομμωτικής

Η κομμωτική είναι μια τέχνη που ξεκινάει από πολύ παλιά σχεδόν από τότε που ο άνθρωπος ασχολήθηκε με την προσωπική του εμφάνιση.Από τα αρχαία χρόνια πολλοί λαοί ασχολήθηκαν ιδιαίτερα με την περιποίηση των μαλλιών τους.Από αυτούς ξεχώρισαν οι Αιγύπτιοι, οι Έλληνες, οι Σύριοι, οι Βαβυλώνιοι, οι Μινωίτες, οι Ρωμαίοι, οι οποίοι μάλιστα χρησιμοποίησαν για τον σκοπό αυτό παράξενα υλικά και εργαλεία.Στα αρχαιολογικά μουσεία κυρίως της Ελλάδας θα συναντήσουμε δεκάδες αντικείμενα που χρησιμοποιούσαν οι άνθρωποι της αρχαίας εποχής για να δίνουν στα μαλλιά τους ξεχωριστή εμφάνιση. Μερικά από αυτά τα αντικείμενα ήταν το ξύλο, το καλάμι, ο πηλός, ο οψιδιανός, οι καρποί των δέντρων, το λάδι, ο ασβέστης κ.λ.π.  Η αρχαιολογική σκαπάνη απέδειξε ότι οι αρχαίοι Αιγύπτιοι γνώριζαν και χρησιμοποιούσαν για την βαφή των μαλλιών τους μεταλλικά στοιχεία και τουλάχιστον τρία φυτικά χρωστικά: Χέννα, Σουμρίκι και Ρένγκ που έδιναν κόκκινο, κίτρινο και μαύρο χρώμα. Είναι επίσης γνωστό ότι την ίδια εποχή χρησιμοποιούσαν την Χέννα οι λαοί της Ινδίας, της Περσίας και του Ισραήλ.Οι αρχαίες Ελληνίδες έβαφαν τα μαλλιά τους με διάφορα μείγματα από τάλκ και φυτικούς χυμούς, αλλά και με επικίνδυνες συνταγές που είχαν βάση τον ανθρακικό μόλυβδο (στουπέτσι) και τον θειούχο υδράργυρο (κιννάβαρι). Στα βιβλία των λατίνων συγγραφέων  μαθαίνουμε για τις συνταγές βαφής μαλλιών που χρησιμοποιούσαν οι Γαλάτες και που ασφαλώς είχαν υιοθετήσει και οι γυναίκες της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Για το ξάνοιγμα των μαλλιών χρησιμοποιούσαν μείγμα από λίπος κατσίκας και στάχτη οξιάς.Για το χρωματισμό των μαλλιών χρησιμοποιούσαν φλοιό καρυδιών, άλατα του μολύβδου και του χαλκού ενώ χτενίζονταν  με μολύβδινες χτένες.Όταν ανακαλύφθηκε η Αμερική έγινε γνωστό ότι οι Ινδιάνοι χρησιμοποιούσαν ινδικό λουλάκι για να αλλάζουν το μαύρο χρώμα στα  μαλλιά τους. Η μανία του ξανθού χρώματος ξεκινάει τον 16ο αιώνα στην Βενετία. Οι  Βενετσιάνες έβαζαν στα μαλλιά τους με ένα διάλυμα καυστικής σόδας και καθόντουσαν στον ήλιο 3-4 ώρες κάθε ημέρα.Μ' αυτόν τον λίγο κουραστικό τρόπο αποκτούσαν το περίφημο ξανθό Βενετίας Τα πρωτόγονα αυτά μέσα χρωματισμού των μαλλιών δεν διαφοροποιήθηκαν ιδιαίτερα μέχρι την εποχή της περούκας, όπου πια δεν αντιμετώπιζαν δυσκολεία στην βαφή γιατί  ένα πουδράρισμα στην περούκα ήταν αρκετό.Με την εποχή της περούκας άρχισαν και τα περίτεχνα χτενίσματα της εποχής που και αυτά όμως έχουν τις ρίζες τους στα πολύ παλαιά χρόνια.Τα Ελληνικά χτενίσματα ξεχώρισαν για την δημιουργικότητα αλλά και για την απλότητά τους από την Μυκηναική εποχή (1200 π.Χ.) με τις διπλές κορώνες και τις κατσαρές μπούκλες στο μέτωπο μέχρι και την Μινωική εποχή (1600 πΧ) και τις διακοσμήσεις από πολύτιμα διάδημα με πολύ φαντασία και αρχοντιά.Οι εποχές του Μπαρόκ, του Ροκοκό, του ρομαντισμού αλλά ακόμη και τη μόδα των χρόνων του Ανρύ Γκωμώ σημάδεψαν με την δημιουργικότητα και την φαντασία τους τις εποχές αλλά και τις ίδιες τις γυναίκες αφού το χτένισμα προσέδιδε την κοινωνική τάξη που ανήκαν. Τα υλικά που χρησιμοποίησε ο άνθρωπος για να επέμβει στην φυσική εμφάνιση των μαλλιών του διέφεραν ανά τους αιώνες αλλά και από χώρα σε χώρα. Η κομμωτική  χρειάστηκε να περάσει πολλά και διάφορα στάδια εξέλιξης μέχρι να φτάσει στα σημερινά επίπεδα.Η  πορεία της κομμωτικής συνεχίζεται  μέχρι και σήμερα και μάλιστα με γρηγορότερο ρυθμό από ότι στο παρελθόν σ' αυτό έχει βοηθήσει ιδιαίτερα η τεχνολογία.Η σημερινή κομμωτική χαρακτηρίζεται από την υψηλή τεχνογνωσία που διαθέτει ο κλάδος αλλά και από τις έντονες, ταχύτατες και τολμηρές αλλαγές και καινοτομίες. Η κομμωτική τέχνη εξελίσσεται μαζί με τις τάσεις της μόδας τα 30s , τα 40s, τα 50s, τα 60s και γενικότερα κάθε δεκαετία που περναέι σηματοδοτεί και μια αλλαγή στο στυλ του καθημερινού ανθρώπου. Είναι βέβαιο πως τα μαλλιά μας καθορίζουν το στυλ μας έτσι λοιπόν δεν μπορούν παρά να παράγονται νέα trends που εξαπλώνονται παγκοσμίως και τα ακολουθούν όλοι οι άνθρωποι ανά την υφήλιο.